Devletin
dini neden olmamalıdır? Cevap basit. İnsan hakları, hoşgörü ve objektiflik
açısından… İnsanlar bir olayı yahut bir kişiyi eleştirirken “%99’u Müslüman olan bir ülkede …”
demesinler diye. İnsanlar iyi insanlık merhalesine ermek için illa din gerekli
sanıp, “Dindar gençlik yetiştireceğiz!”
demesin diye. Dindar olmayanı itin bir tarafına sokmasınlar, herkese eşit
mesafede olsunlar diye…
Dindar
olmayana kötü gözle bakılmasına karşıyım. Bunun yegâne sebebi de devletin din
kisvesini almasıdır.
Bir
ülkenin refah seviyesinin artması için ekonomik nedenler haricinde ama bir o
kadar da önemli olan iki şey daha var: Bilim
ve Felsefe! Ama ne yazık ki İslam ikisine de karşı. Karşı değil diyen
arkadaşlar illa ki çıkacaktır. Ben de karşıdır diyorum! Karşı olunmasaydı
zamanında Farabi o zulümlere uğramazdı. Karşı olunmasaydı İmam Rabbani: “Onların akla dayanan, düzgün ilimlerinden
biri geometridir ki, ne dünya saadetine ne de ebedî kurtuluşa faidesi yoktur.
‘Bir üçgenin üç iç açısının toplamı iki dik açıya eşittir’ demek ve bunu
ispatlamak insanlığa ne kazandırır?” demezdi. Ne yazık ki İslam bu dünyada kafa
yorma der. “Beni çok düşünürsen delirirsin” der. Darwin kuramlarına ve birçok
kurama daha araştırmadan karşı çıkar din. Halbuki bence sorgulamadan benimsenen
din, din değildir. Bütün İslam camiası dinini sorgulayıp da benimsemelidir.
Annesi-babası Müslüman diye değil.
Bilim
haricinde, düşünürlere de (felsefeye de) değinirsek, Hallac-ı Mansur: “En el hak” demiştir. Yani “Tanrı bana bir ruh
üfledi, yani bende ondan bir parça var, tanrı benim, ben tanrıyım!” demiştir. Bu
laftan sonra derisi yüzülmüştür! Tıpkı bir başka dinden canı yanan Galileo gibi. Ve daha niceleri... Hezarfen Ahmet Çelebi… Bir âdemoğlu
muhteşem bir buluş yapıyor, ama öldürülüyor. Bu da bir örnek işte…
Geçtiğimiz
Ramazan ayında polis, gece vakti, Taksim Parkı’nda içki içiyor diye iki genci dövmüştü. Bunu da unutmadık. Bunu da
yaşadık! İçki dini açıdan yasak. Ama polis din polisi mi? Din etkeni olmasa o
polis durduk yere o gençleri döver miydi? Şikayetçi de olmuşlardı ama daha ses
çıkmadı.
Din
gerçekten toplumun afyonudur. Bireysel yaşamak ayrı. Ona kimsenin lafı olamaz! İnsanların dinine dil uzatan zaten insan
değildir. Zira insanlar özgürdür. Ama toplumun afyonu oluşu da bir gerçektir.
Bilim karşıtlığı, felsefe karşıtlığı vesaire, devletin temellerinin hasarlı
oluşudur. Yıkılmayabilir ama üstüne kat çıkılmaz!
Yazı
dizisini sonlandırırken; hepimiz
başkalarının inancına saygılı olmalıyız. Hepimiz. Ateistinden deistine, Müslümanından
Yahudi’sine. Saygı olmadan, hoşgörü olmadan insanlık olmaz. Kendimizi “dindar
nesil”, “tinerci nesil” diye de ayrıştırmalarına izin vermemeliyiz. Sadece düşünün. Sadece…
Allah denildi
diye reyler verilmemeli. Namaz denildi diye oylar atılmamalı.
Din mi üstündür İnsanlık mı?
Bence insanlık. Erdemli insanlık.
Düşünmek
mi üstündür yoksa yozlaşmış, günah diye, tasvip edilmiyor diye düşünmemek mi?
Bence düşünmek. İyi –kötü ayrımını yapabilecek kadar düşünmek.
Hayatta eşitlik istemek mi, yetim hakkı
yedirmemek mi üstündür, yoksa öbür tarafta hesaplaşılacak diye susmak mı, göz
yummak mı? Bence hayatta eşitlik, adalet…
Öbür taraf meçhul…
Uğur Mutlu
ugur-mutlu@msn.com
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder