Doğan Medya Grubu'nun satılması: Saray Faşizmi'nin Nevruz'u!

21 Mart, doğu toplumlarında “Yeniden doğuş” anlamına gelen Nevruz Bayramı'dır. Doğan Medya Grubu'nun bu bayramın dünkü yıldönümünde Erdoğan Demirören'e satılması ise Saray Faşizmi'nin Nevruz'udur.

Annelerin ninnilerinden
spikerin okuduğu habere kadar,
yürekte, kitapta ve sokakta yenebilmek yalanı,
anlamak, sevgilim, o, bir müthiş bahtiyarlık,
anlamak gideni ve gelmekte olanı.

Yukarıdaki satırlar, dünya şairi Nazım Hikmet tarafından 1946 gibi İkinci Sömürgeci Paylaşım Savaşı'nın sona erdiği, Sovyetler Birliği'nin bu savaştan faşizmi kendi döktüğü kanda boğan muzaffer bir devlet olarak çıktığı ve faşizmin işgal ettiği toprakların sosyalizan halk demokrasileriyle idare edilmeye başladığı bir dönemde yazılmıştı. O dönemde “insanın insana kulluğu” gitmekte, “Yârin yanağındna gayrı her şeyde ortak olmak” gelmekteydi. İnsanlık, gideni ve gelmekte olanı anlamanın bahtiyarlığı içerisindeydi...

İçinde bulunduğumuz dönemse böylesi güzelliklerin çoktan yok olduğu ve yenilerini daha iyi bir biçimde inşa etme görevinin “büyük insanlık”ın omuzlarında durduğu bir dönem olsa da yine bir şeylerin gitmekte ve gelmekte olduğu bir dönemdir aynı zamanda.

SERMAYE DEVLETİ VE DEMOKRASİSİ

Karl Marks'tan beri biliriz ki, “Devlet, hakim sınıfın yönetim aygıtıdır”. Bu konuda bir değişiklik yok. Fakat geçmişte “sermaye siyasetçileri”, dünya genelinde hakim sınıf olan sermayenin çıkarları doğrultusunda ezilen geniş emekçi halk kesimleri nezdinde meşruiyet sağlayacak bir biçimde sermaye devleti aygıtını yönetirlerdi.

Bu yönetim mekanizması, sermaye sınıfı ile emekçilerin ezen-ezilen ilişkisi içinde yaşamasını sürdürecek asgari gereklilikleri sağlayacak “burjuva demokrasisi” denen, özünde sermaye sınıfına ait de olsa emekçilere de vahşet yaşatmayacak ve sömürü ve eşitsizliği “sürdürülebilir” ölçüde frenleyen ilkeler ve kurallar bütününü oluşturmuştu.

TEKELLEŞME EĞİLİMİ VE YENİ TEKELLEŞME

Küresel sermaye düzeninin (emperyalizm) 21'nci yüzyılda içine düştüğü ekonomik, kültürel ve ideolojik kriz ortamı, sermaye sınıfı için kendi demokratik ilke ve kurumlarını kendisi için “ayak bağı” haline getirmiş ve sermaye sınıfı bunlara savaş açmıştır.

Türkiye'de sermaye demokrasisinin başat iki kurumu olan Anayasa Mahkemesi'nin “ayak bağı” görülerek 2010 referandumuyla iktidara bağlanması ve Türkiye Büyük Millet Meclisi'nin Başbakan ve Cumhurbaşkanı makamları nezdinde cisimleşen hükümet(siyaset) ve devlet(hizmet) dengesi, 16 Nisan referandumuyla ortadan kaldırılmış ve “tek adam rejimi” olarak adlandırdığımız Başkanlık sistemini hileyle yürürlüğe sokmuştur.

Yukarıdaki paragrafta, Türkiye'de meydana gelen seyrini tariflediğimiz süreç, aslında küresel sermaye siyasetinin yalnızca ekonomik olarak değil kültürel ve ideolojik(siyasi) olarak da krizden çıkmak için siyasi ve ekonomik tekelleşmeye gitme kararından kaynaklaşmaktadır.

Sermayenin -yerel ya da küresel- kriz dönemlerinde tekelleşmeye gitmesi yine Karl Marks'tan beri bildiğimiz bir şeydir. Günümüzde değişen ise sermaye sınıfının artık “sermaye siyasetçileri”ni taşeron olarak kullanmak yerine doğrudan kendilerinin devlet yönetiminde mutlak hakim olma yönelimidir. ABD'de Donald Trump'ın, Ukrayna'da ise “Çikolata Kralı” Peter Poroşenko'nun devletlerinin başına geçip hükümranlık ilan etmeleri bu eğilimin göstergesidir. Teker teker ülkelerde bu sürecin nasıl işleyeceğini ise o ülke halklarında sermaye demokrasisi değerlerinin ne kadar güçlü olduğuna göre değişkenlik gösteren bir şekilde işleyecek.

SARAY'IN NEVRUZ'U: TAVİZLER KURTARMIYOR

Türkiye'de de bir tekelleşme süreci yaşanıyor. Bu tekelleşmenin lideri pozisyonunda olan Recep Tayyip Erdoğan'ın “Rabia”sında sembolize olan, “Tek millet, tek devlet, tek vatan, tek bayrak” sloganı Türkiye'deki tekelleşme sürecinin önüne perde edilen kavramları sembolize etmektedir. Nevruz kutlamaları içerisinde gündeme dün bomba gibi düşen Doğan Medya Grubu'nun satılması da bu tekelleşme sürecinin artık sonlandığının mührüdür.

AKP Genel Başkanı Recep Tayyip Erdoğan, dün yaptığı bir konuşmada “Biz tabii PKK'nın nevruzunu değil, inananların kutladığı nevruzu kutluyoruz. Farklı anlamlar yükleyenler var, biz ne anlam yüklüyoruz ona bakalım” demişti. Dünden itibaren Nevruz AKP için, “Eski Türkiye'nin manşetlerle hükümet deviren” en büyük medya tekelinin tasfiyesi ve yerine Saray'a hizmet etmek salya sümük ağlayan(1) Saray tüpçüsünün getirilmesi anlamına gelmektedir.

Burada dikkat edilmesi gereken husus, Sarayla sermaye arasında tam bir iç içe geçiş durumu yaşanması ve Saray'ın dümenini tutamadığı tek bir gruba izin vermeyen bir hal almış olmasıdır. Aydın Doğan'ın Recep Tayyip Erdoğanla giriştiği “Sen Kasımpaşalıysan ben de Kelkitliyim” (2) kof dayılanması yetersiz kalmış; İrfan Değirmenci, Yılmaz Özdil, Soner Yalçın, Ayşenur Arslan, Enver Aysever, Akif Beki gibi hiç araştırmadan ilk elden aklıma gelen reyting/tiraj getiren isimleri kovması, hatta Abdülkadir Selvi gibi Erdoğan'ın kişisel kalemşörünü de neredeyse gazetenin baş köşesine oturtması yetmemiştir. Bu kadar “taviz”e rağmen Aydın Doğan “Babayiğit” olamadı.(3)

Kendisini var etmek için oluşturduğu medya grubunda çeşitli tavizler verse de tam anlamıyla “Havuz sermayesi” de olmadı. “Ver Mehteri” Türkiyesi'nde var olabilmek için, İstanbul'u hakimiyeti altına alan Osmanlı Padişahı 2. Mehmed'i “Bir Cihan Fatihi” olarak resmetmesi de Saray'ı ikna etmedi. 2. Mehmed tahta geçti, ertesi gün Aydın Doğan tahtından oldu!

KALDIK BİZ BİZE!

Kıssadan hisse: Kaldık biz bize. Artık “bizi kurtaracak” ne bir ordu, ne patron ne de başka bir şey kaldı.

“Restorasyon” beklentisi içinde olan arkadaşlara da kötü bir haberim var: Türkiye'de artık üzerine iktidar ve düzen kurulabilecek ölçüde ve Saray'dan bağımsız bir sermaye kesimi kalmamıştır. Ayrıca, bahsedilen türde konsolodisyonu gerçekleştirebilecek bir alternatif bir düzen gücü de bulunmamaktadır.

Bu yüzden önceliği düzen güçleri karşıtlığına değil, emekçi halk kesimleriyle birlikte Saray karşıtlığına vermek şart oldu!

(1)Bakınız: 17-25 Aralık Süreci'nde ortaya çıkan Recep Tayyip Erdoğan – Erdoğan Demirören görüşmesi, https://www.youtube.com/watch?v=hHBJgxgDIP4

(2)Aydın Doğan'ın “Amiral Gemisi” Hürriyet üzerinden Recep Tayyip Erdoğan'a yazdığı açık mektup, http://www.hurriyet.com.tr/gundem/dogan-holding-onursal-baskani-aydin-dogan-ben-hic-kimseye-oyle-bir-sey-demedim-30163785

(3) Yerli otomobili üretecek 'babayiğitler' belli oldu https://aa.com.tr/tr/gunun-basliklari/yerli-otomobili-uretecek-babayigitler-belli-oldu/954586

Soner Bahadır