6 Mayıs Milli Yastır

İçi mangır dolu ayakkabı kutuları yoktu.

Üç kişiydiler. Ama çok kişiydiler. Bedenleri genç yaşta öldü, ama fikirleri hala yaşıyor, yaşayacak da!

Her cümlenin içine Allah’ı sıkıştırmadan, ‘gerçekten’ halk için mücadele ettiler.

İstedikleri tamamen bağımsız, kimsenin sömürgesi olmayan, önceliği halk olan bir Türkiye’ydi.

Amerikan askerlerini Dolmabahçe’den denize dökecek kadar yürekliydiler. Amerika’yı çok kızdırdılar.

Ve karanlık bir gece gittiler.

İlkbahar kış oldu.

Bakışlar yaş oldu.

Atatürk’ü severlerdi.

Mahkemelerde “Atatürk’ü en çok koruyan biziz” dediler.

İnsanları severlerdi.

Bu ülkenin insanları için genç yaşta öldüler.

Bu bir anma yazısı. Uzatmaya hacet yok.

Deniz Gezmiş, Yusuf Aslan, Hüseyin İnan ve daha niceleri... Unutulmayacaklar!

Onlar için bir sürü şarkı, türkü, şiir, belgesel yazılmış/yapılmışken...

İzleyin bugünün hatırına.

Şimdi onlar gibi Berkinler, Ethemler, Mehmetler, Hasan Feritler, Abdullahlar, Ali İsmailler, Ahmetler ve daha niceleri, hala sonsuzluğa gidiyor. Unutulmamaya, ölümsüzlüğe gidiyor.

Yani bitmiyoruz haberiniz olsun!

Bitmeyeceğiz de…

Son olarak şahsi görüşüm: 6 Mayıs Milli Yas İlan edilmelidir. Ne de olsa sözde vatanseverler, özde vatanseverleri bu tarihte idama yolladı.

Günümüzde 'gerçek' bebek katilleri bile idama yollanamıyorken.

Saygılar.