ÜLKEMİZİN YİTİP GİDEN DEĞERLERİ " ŞEHİTLERİMİZ "

Bu yazıyı yazarak, torağa düşen her aziz vatan evladının ve onların elleri öpülesi anne-babası, sevdiğinin acılarını, içinde yanan ateşi dindiremeyeceğimin farkında olmama karşın, Türkiye Cumhuriyeti vatandaşı olarak onların duygularına bir nebzede olsa tercüman olmak boynumun borcudur.

Sadece bu gün değil hemen hemen her gün ülkemizin herhangi bir ilinin herhangi bir ilçesinin bilmem ne kazasında veya mahallesinde bir aslan parçasının ailesinin önüne bir tabut gelmektedir.

Ben bu ülkenin suyunu içmiş ve ekmeğini yemiş, halen daha yemekte olan bir vatan evladı olarak seslenmek istiyorum. Gece, gündüz demeden durmaksızın yaşları 20 ile 25 arasında değişen gençlerimiz bizim için, vatanı için beklemektedir.

Biliyorum bu sözleri hepiniz biliyorsunuz ve sanırım sıkılmışta olabilirsiniz, ama kimse kusura bakmasın bu ülkede hala daha şehit veriliyorsa ve bu şehit edilen gençleri yine aynı ülkenin kimliğini taşıyan teröristler acımasızca öldürebiliyorsa halen bu ülkede bazı hainler bir vatan evladının nasıl yetiştiğini bilmiyor demektir.

Bir ana-baba düşünün ki evladını dünyaya getirdikten asker ocağına gönderesiye kadar gözünden sakınarak büyütüyor. Onun bir dediğini iki etmemek için uğraşıyor ilk başlarda, gözünden düşen her göz yaşı onlarında içinde bi yumruk oluyor, acısını, başarısını beraber paylaştıkları onlardan bir parça düşünün, düşünün hain adamlar düşünmekten kaçmayın, bir ana düşünün ki oğluna yemiyor içmiyor çeyiz yapıyor, bir baba düşünün oğlunun saadeti için kenara para koyuyor, bir sevdalı düşünün ki 20 sinde dul kalıyor…

Ama siz nerden bileceksiniz değil mi? Ismarlama geliyor size bebekler değil mi bebek katilleri? Sadece sizle beraber değil, şehirde taş attırdığınız kandırdığınız çocuklarında sizlerle birlikte hayatlarının daha baharında silindiğini nereden bileceksiniz ki? Bu ülke vatandaşlarının her birinin bu ülkenin kurulmasında ne kadar çaba harcadığını nereden bileceksiniz? Belli bir kesimi savunuyorsunuz değil mi? O savunduğunuz kesimin halkının köylerinde ki insanları hangi hakla gasp edersiniz? Ne hakla o halkın yolunu kesersiniz. Biliyor musunuz bu ülkede giden her bir vatan evladı arkasından sadece Türkçe ağıt yakılmıyor. Kürtçe yakılan ağıtları kulaklarınız tıkalımı dinliyorsunuz?  

Sizin kendi çocuklarınızı bir vatan düşmanı olarak yetiştirmeniz ne kadar acı değil mi? Acaba hangi Avrupa ülkesinde şuan bir partide çılgınca dans ediyorlardır değil mi? Kirli ellerinizle hangi Allaha hesap vereceksiniz ki?

Ama şunu sakın unutmayın ki, bu ülkenin gençleri sizin oyunlarınıza pabuç bırakacak kadar aklı yerinde olmayan gençler değildirler. Biz bütün bir dünyanın yüklenip de alamadığı bir vatanı koruyan dedelerimizin evlatlarıyız. Biz “Allah Allah” naraları patladığı zaman onlardan korkan değil, o nağraları atanların torunlarıyız! Bizi yıldıramayacak, bölemeyecek, parçalayamayacaksınız… Biz Türk’ü, Kürt’ü, Laz’ı, Çerkez’i ile büyük bir milletiz. Bizim gençlerimizi kirli sahnenizde oynatamayacaksınız. Buna izin vermeyeceğiz.

Aziz vatanımın karakteri bütün evlatları olarak size kaçacak delik bile bırakmayacağız. Çünkü biz biriz!

Sözlerime bir şiirin bir kıtası ile son vermek istiyorum.

Bir destandır Çanakkale,

Yiğidi, Efesi, Dadaşı, Mehmet’i ile,

Bütündür Bölünmez Türkiye!

Buna örnek olmak şereftir Çanakkale…         

Saygılarımla                                                                      Adil Can Kavcar