logo

18 Haziran 2015 Perşembe

‘Barış İçin Karikatürler’ ve ‘En Sevdiğimiz Kahramanlar’ En Sevdiğim Yerde

Bahçesiyle beni alıp uzaklara götüren İstiklal’de sakinliği bulduğum mabetlerimden biri olan Fransız Kültür’de güzel ve de oldukça anlamlı bir sergi açılmış. Aslında iki tane demek daha doğru olacak sanırım. Sınav koşturmacası hayatın getirip önüme serdikleri derken oturup kafa dinlemeye girmişken karşılaştım. ‘Barış İçin Karikatürler – Uluslar arası Aydın Doğan Karikatür Yarışması Seçkisi’ ve ‘En Sevdiğimiz Kahramanlar’ sergileriyle.

Karikatür dendiğinde her ne kadar zihnimizde mizahi şeyler canlansa da bazen baktığınız bir karikatür önünde onun gerçekliği ile kanınız donabilir. Çizgilerin içerdiği gerçeklerin ya da belki bunların bu kadar acımasız bir şekilde gerçek olduğunu bilmek sizi rahatsız edebilir. Sadece ülkemizde değil tüm dünyada ihtiyacımız var ‘barış’a. Hem de sadece fiziksel karşılığı olan savaşa, şiddete karşı değil psikolojik, manevi, sözel kısacası her türlü baskı ve şiddete karşı barışa hoşgörüye ihtiyacımız var. Sergideki seçkiler çeşitli ülkelerden katılan karikatüristlere ait çalışmalar aralarında ödül alanlar da var. Ödüllü ya da ödülsüz oldukça güzel bir seçki olmuş. Gezilip, görülesi, oturup düşünülesi… Sergi 31 Ağustos’a kadar gezilebilir.

Diğer sergi ise belki de gireceğiniz melankoliden bir olsun çıkıp tatlı bir tebessüm etmenizi sağlayacak ‘En Sevdiğimiz Karakterler’. Dünyada birçok ülkede de çalışmalarını sürdüren Fransız önemli bir yayınevi olan L'Ecole des Loisirs (Eğlence Okulu)  50. Kuruluş Yıldönümünü kutluyor. Bu vesile ile de 21 afişten oluşan mini bir seçki hazırlamışlar. Çocuklar bu kahramanların hikâyelerine de ulaşabiliyor. Eğlendirici bu seçkinin hikâyeleriyle çocuklar başlayan yaz tatilini de güzel bir şekilde değerlendirebilirler. Sergi, ebeveynlerin çocuklarına okumayı sevdirmeleri için hoş bir başlangıç olabilir.  11 Temmuz’a kadar gezilebilir.
Tek mekân 2 sergi, biri düşündürücü diğeri eğlenceli. İki sergi arasında bahçede oturup nefes alabilirsiniz. Dışarı akan insanların olduğu İstiklal’i düşünüp oturduğunuz bahçeyi ayıran bir kapının nasıl iki farklı yaşamı olabilir diye düşünebilirsiniz. Belki de daha gerçek şeyler düşünürsünüz kim bilir. Ama her iki sergiyi de gidip görmek gerekir diye düşünüyorum. Özellikle barış için çizilenler. İhtiyacımız var barışa, hoşgörüye ve sevgiye.  Keyifle gezmeniz dileğiyle…


Hiç yorum yok:

Yorum Gönder