Millet Mars'a robotlar gönderirken,
uzaydaki gezegenleri incelerken, merdiven inip-çıkabilen ve komut
alan robotlar yaparken, Cern'de milyarlarca dolarlar harcanıp
evrenin oluşumu ve Tanrı Parçacağı incelenirken, buralarda
devasa bir proje olan Yavuz Sultan Selim Köprüsü'ne başlanıyor
ve onbinlerce ağaç yanlışlıkla kesiliyor, pardon kuzenim kesmiş
deniliyor. Bu doğa vahşeti karşısında soruyorum kendime:
Neredeyim ben?
Bıyıklı-sakallı bakanlar halka
söverken, valiler halka göz göre göre yalan söylerken, Başbakan
halkı tehdit edip halka hakaret ederken, soruyorum kendime:
Neredeyim ben?
Halkın yıllarca “Baba” diye
dinlediği sanatçılar kedi gibi susup sütünü içerken, sanatçı
dediklerimizin çoğu susarken, fikrini ne olursa olsun cesurca
söyleyen gerçek sanatçılar hakkında bir Belediye Başkanı'nın
“Bu adam hesap verecek ulan!” sözleri kulaklarımda çınlanırken,
eylemlere katılan sanatçılar eylemlerin şiddeti azalınca
Başbakan'ın karşısına diz çökmeye, el öpmeye giderken,
soruyorum kendime:
Neredeyim ben?
Halk birbirine kin tutarken, palalı
bir şarlatan bir kadının sırtına tekme atarken, eli sopalılar
polisin yanında adam kovalarken, hatta öldürürken, polis artık
özel tim olmuşken, soruyorum kendime:
Neredeyim ben?
Beş kişi hayatını kaybetmiş ve
onlarca kişi kör olmuşken, yüzlerce yaralı varken, millet havaya
ateş açarken, memleket biber gazı ve sis bombası atma rekoru
kırmışken ve hala hiçbir suçlu cezasını almamışken(!)
ısrarlar soruyorum kendime:
Neredeyim ben?
Türkiye'nin en sağlam taraftar
grubunun kurucuları, adamın hası olan Cem Abi'ler, Erol Abi'ler
terör örgütü kurmakla suçlanırken, aynı oluşumun semtin
içinde kendim de varken, devlet bana terörist gözüyle bakarken,
tek yaptığımız şey halkın hakkını savunmaya çalışmakken
insanların bu duruma düştüğünü görürken, soruyorum kendime:
Neredeyim ben?
Cezaevlerinde suçunu bilmeden
yıllarca hapis kalmaya devam edenler mağdurlar varken, yüzün
üzerinde gazeteci mahkumken, paşalar hatta seçilmiş
milletvekilleri tutsakken, hükümete karşı fikir yürütenler tez
vakitte hapsi boylarken, korku imparatorluğunu damarlarımızda
hissederken, üzülerek soruyorum kendime:
Neredeyim ben?
Gitmek istiyorum ben. Böyle bir yer
olamaz.
Uğur Mutlu
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder